Aerodynamiczny Foil RC
Jak pewnie pamiętacie, pisaliśmy o zmianach w przepisach UCI. Wówczas (bB#7/2020) komentowaliśmy zasady, jakie obowiązują ścigających się i konkretnie odnieśliśmy się do pozycji, jakie w czasie wyścigu może przyjąć kolarz, oraz zysków i strat aero, jakie z tego wynikają. Natomiast poprawki wprowadzone w tym samym czasie do artykułu 1.3.020 obowiązują konstruktorów rowerów. UCI zakłada trójkątny kształt ramy i przewiduje specjalne wzorniki określające przestrzenie, w których musi się zawierać każda z „rur”. Twórcy przepisu twierdzą, że zasada ta wynika z Karty Lugano i ma na celu zachowanie kultury i wizerunku roweru jako faktu historycznego. Między innymi uniemożliwia stosowanie ram „dźwigarowych” i innych o ekstrawaganckich kształtach, które nie reprezentują roweru w rozumieniu UCI i które zmieniłyby istniejące dyscypliny. Nie pytajcie mnie dziś o moją subiektywną ocenę takich pomysłów. Może kiedyś się zabiorę za felieton na ten temat. Ważniejsze jest jednak to, że pod koniec 2021 r. obwieszczono też decyzję dotyczącą unormowania kształtu ramy także dla ulepszenia aerodynamiki i, jak twierdzą projektanci Scotta, dało to powód do całkowitej zmiany kształtu nowej ramy Foil RC, żeby w obrębie nowych przepisów stworzyć maksymalnie skuteczną aerodynamicznie strukturę. Ponieważ nowe przepisy regulują pojęcia „trójkąta kompensacyjnego i 16 cm strefy wzmocnienia”, UCI nakazuje taką budowę ramy, żeby boczny zarys poszczególnych jej „rur” można było zmieścić w określonych przepisami prostopadłościennych boksach o maksymalnej wysokości 8 cm. Ale żeby mogły się połączyć w całość, UCI przewidziało zasadę „160 mm”, zgodnie z którą najkrótsza linia pomiędzy wewnętrznym a zewnętrznym skrajem zespołu główki ramy nie przekraczała 16 cm. O dziwo, według Simo...
