Przeznaczenie
Upraszczając, przeznaczenie amortyzatora można utożsamić z jego skokiem. Zależność pomiędzy stylem jazdy a skokiem jest bardzo prosta: im ostrzej jeździmy w trudnym terenie, tym większy skok amortyzatora jest nam potrzebny. I tak z jednej strony, widelce przeznaczone do DH (downhillu) mają skok powyżej 170 mm, mocną dwupółkową konstrukcję i mocowanie piast osią o średnicy 20 mm. Widelce MTB do Cross Country (XC) mają sięgający 80 mm skok i są bardzo filigranowe. To w zupełności wystarcza, bo w tej dyscyplinie niska masa jest priorytetem. Poniższa tabelka przedstawia w przybliżeniu zakres skoku adekwatny do odpowiedniej dyscypliny kolarstwa.
|
Skok |
Przeznaczenie widelca | Rodzaj roweru |
|
do 60 mm |
trekking | hardtail |
| 80 mm | wyścigi cross country | hardtail, full suspension |
| 80-100 mm | cross country, maratony, turystyka | hardtail |
| 100-140 mm | enduro | full suspension |
| 100-120 mm | 4X, dual, dirt | hardtail |
| 140-170 mm | freeride | full suspension |
| powyżej 170 mm | downhill | full suspension |
Gdy już wiesz, jaki skok powinien mieć twój amortyzator, musisz wybrać taki, który spełni twoje oczekiwania będące kompromisem pomiędzy parametrami technicznymi a zasobnością portfela. Musisz pamiętać, że widelce o bardzo małej masie oraz te o dużym skoku mają jedną wspólną cechę. Wysoką cenę, która nie wynika z pazerności producentów, lecz jest efektem użytych skomplikowanych rozwiązań technicznych i zaawansowanej technologii koniecznych do wykonania poszczególnych części widelca. Można zbudować tani widelec o wielkim skoku, można niedrogo sprzedawać lekkie widelce. Trudności pojawiają się, kiedy do głosu dochodzi potrzeba efektywności i trwałości. Wysokie ceny widelców enduro wynikają z tego, że przy znacznym skoku, muszą mieć małą masę.
Zakupiony amortyzator powinien pasować nie tyko do roweru (o czym w dalszej części), ale również do użytkownika - jego masy i stylu jazdy. Takie dopasowanie jest możliwe poprzez liczne regulacje.
Regulacje
Nie wszystkie niżej wymienione regulacje występują we wszystkich amortyzatorach. Ich udział zależy od stopnia zaawansowania konstrukcji. Przy czym nie jest regułą, że amortyzator mający więcej regulacji jest lepszy od tego, który np. ma tylko możliwość ustawienia naprężenia wstępnego. Niektóre widelce są wyposażone np. w automatyczne tłumiki dobierające wartość tłumienia w zależności od prędkości i stopnia ugięcia, które wyśmienicie sobie radzą bez ingerencji z zewnątrz.
W zależności od funkcjonalności, regulacje należy podzielić na:
- wewnętrzne: w celu modyfikacji pracy widelca należy użyć narzędzi lub rozebrać go. W przypadku naprężenia wstępnego oraz wartości tłumienia jest to w pełni zadowalający sposób, wymagający jednak od użytkownika chęci i podstawowych umiejętności. Do tego typu zaliczyliśmy także regulacje polegające na zmianie ciśnienia powietrza, gdyż wymagają użycia specjalnych pompek
- zewnętrzne: pozwalają na modyfikacje na trasie, przy użyciu zewnętrznych pokręteł, regulatorów i przycisków, bez konieczności użycia jakichkolwiek narzędzi
- zdalne: dokonywane przy pomocy manetek umieszczanych na kierownicy, co pozwala na zmianę charakterystyki pracy zawieszenia zgodnie z aktualną potrzeb...
