Satysfakcja, gdy omijasz kilometrowy korek, radość, gdy jesteś na miejscu 10 minut szybciej niż tramwaj, wolność, gdy spokojnie załatwiasz sprawy na mieście w godzinach szczytu. Rower w mieście jest jak teleporter. Żeby ta machina działała bezbłędnie, miejska tkanka musi być odpowiednio przygotowana. Które miasta najlepiej spełniają wymagania rowerzystów?
Znasz to uczucie, gdy podczas treningu tracisz kontakt ze światem zewnętrznym? Całkowicie skupiasz się na jeździe – jesteś tylko ty, rower i ścieżka. Albo, zależnie od tego, co cię jara, serpentyny podjazdu. Albo prosta po horyzont. I pokonujesz ją w euforii i poczuciu, że wciąż stać cię na więcej – to jest właśnie flow.
Letnie rowerowe włóczęgi nierzadko przerywane są spotkaniem z ujadającym psem. W tych mniej cywilizowanych miejscach Europy nadal można natknąć się na dzikie hordy, ale i zwykły podwórkowy burek potrafi nieźle namieszać.
Zapach męskiej szatni wszyscy znamy dobrze z lekcji wychowania fizycznego. Słodkawa, paląca nozdrza woń każe zachować dystans. Taki zapach można uzyskać również poza laboratoryjnymi warunkami sali gimnastycznej. Wystarczy, chociaż zależy to od indywidualnego potencjału zapachowego, pojechać w bawełnianej koszulce do pracy i się nie przebrać. Albo – co gorsza – przepocony T-shirt powiesić, żeby wysechł, w zasięgu nozdrzy współpracowników.
Czy włoskie doliny w ogóle trzeba komuś przedstawiać? Jest jedna, która się skryła przed wszędobylskimi turystami pomiędzy dwoma sławnymi koleżankami – Val di Non. I chociaż non to po włosku znaczy „nic”, rowerowo ta dolina to jest naprawdę coś.
Da się zwiedzić Kraków i ominąć tłumy? Znaleźliśmy jeden, prosty sposób, za który właściciele restauracji i sklepów wokół rynku nas znienawidzą. To najlepsza runda wokół miasta, prowadząca po mniej uczęszczanych drogach i inkrustowana ciekawą historią. Można ją "tylko" przejechać, ale można też oddać się zwiedzaniu.
Runo leśne zmiksuj z korzeniami i kamieniami, do powstałej masy dodaj sześć tysięcy metrów przewyższeń i piecz w trzydziestostopniowym upale, aż zapłonie. Powstałą masę namocz błotem i odczekaj trzy dni, aż stanie się chrupiąca. Konsumuj. Jeśli dasz radę.
Znasz to uczucie, gdy podczas treningu tracisz kontakt ze światem zewnętrznym? Całkowicie skupiasz się na jeździe – jesteś tylko ty, rower i ścieżka. Albo, zależnie od tego, co cię jara, serpentyny podjazdu. Albo prosta po horyzont. I pokonujesz ją w euforii i poczuciu, że wciąż stać cię na więcej – to jest właśnie flow.
Letnie rowerowe włóczęgi nierzadko przerywane są spotkaniem z ujadającym psem. W tych mniej cywilizowanych miejscach Europy nadal można natknąć się na dzikie hordy, ale i zwykły podwórkowy burek potrafi nieźle namieszać.
