Odbywający się do 2020 roku w ośmiu rundach od wysokich Andów po wybrzeże Ligurii, od paprociowych lasów Nowej Zelandii po bujne cedry i gliny Kolumbii Brytyjskiej, EWS reprezentuje kolarstwo górskie w najlepszym i najbardziej zróżnicowanym wydaniu. Liczy się każdy odcinek specjalny. Liczy się każda runda serii. Opanowanie sprzętu, zarządzanie umiejętnościami, tempem i wydolnością to największe wyzwania w wyścigach enduro. Zakwalifikowani zawodnicy walczą o ostateczną nagrodę – tytuł mistrza Enduro World Series.
Jak to wygląda w 2021?
Po spokojnym roku 2020 organizatorzy Enduro World Series przygotowali najwięcej ścigania w historii oraz kilka nowości: dziewięć rund, w tym kilka podwójnych oraz tzw. Pro Stage, czyli prolog do kolejnej rundy, podczas której można zgarnąć ekstra punkty do rywalizacji. Na Pro Stage przeznaczono jeden odrębny dzień.
Wszystko jest skumulowane od czerwca do października.
Gdy powstaje artykuł, jesteśmy już po czterech rundach – dwóch podwójnych, które odbyły się we Włoszech – w Val di Fassa oraz La Thuile. Katarzyna Burek, Sławomir Łukasik i Łukasz Szymczuk opowiadają, jak od podszewki wygląda ściganie na najtrudniejszych i najbardziej prestiżowych zawodach w rowerowym enduro.
Zawodnicy, rejestracja, wpisowe
Łukasz: Aby móc rywalizować na EWS, trzeba znaleźć się w TOP300 Globalnego Rankingu kategorii elity mężczyzn. Pozostałe kategorie mają odpowiednio inną liczbę miejsc. Punkty te można zdobywać na tzw. Qualifierach oraz wyścigach EWS100, posiadając licencje EWS. Do rankingu liczą się trzy najlepsze wyścigi kwalifikacyjne (czyli Qualifiery), a punkty przyznawane są na podstawie miejsca OPEN oraz rangi wyścigu, a są dwie: Gold i zwykły. Na zwykłym wyścigu zwycięzca z automatu dostaje wejściówkę na EWS, w przypadku Golda wejściówkę dostaje pierwsza trójka. Ranking jest aktualizowany na bieżąco w czasie trwania sezonu.
Tym sposobem sam uzyskałem kwalifikacje na EWS-a w 2019 roku, ale niestety problemy techniczne na jedynym w tamtym sezonie EWS-ie i odpuszczone Qualifiery spowodowały, że wypadłem z TOP300, więc w 2020 roku nie było mnie na liście, co więcej, listę przenieśli na 2021 rok, więc w aktualnym sezonie także nie miałem prawa startu w EWS. I tutaj dochodzimy do kolejnej drogi uzyskania kwalifikacji, a mianowicie EWS100, czyli wyścigu rozgrywanego na dokładnie takiej samej trasie (tylko w teorii, bo po wszystkich przejazdach trasa mocno się zmienia) jak EWS, co umożliwia porównanie wyników z prosami i uzyskanie punktów na podstawie: „który byś był w EWS, minus 25%”.
Moja dobra jazda w Canazei pozwoliła przeskoczyć mi do EWS już na następną rundę w La Thuile. Istnieje jeszcze trzecia, mniej oficjalna forma zakwalifikowania się na puchar świata, czyli tzw. dzika karta, która przyznawana jest zawodnikom z dobrymi wynikami w innych dyscyplinach MTB lub na podstawie wyników z poprzednich lat. Tak dostał się Sławek w 2020 roku.
Na koniec sezonu (w grudniu) ranking zostaje zamrożony i zawodnicy, którzy załapali się do TOP300, w styczniu mogą zapisać się na wszystkie wyścigi serii. Jeśli jesteś w oficjalnym teamie EWS, to miejsce także Ci się należy, co więcej, przy Twoim nazwisku na liście startowej pojawi się jego nazwa, w innym przypadku będziesz traktowany jako „prywaciarz” bez drużyny. Bycie członkiem oficjalnego teamu daje parę innych benefitów, jak np. udział w rozpoczynającym wyścigowy tydzień „shakedownie”, czyli luźnych jazdach wystawionych na obiektywy mediów czy rezerwacja miejsca w teamowym paddocku. Czy masz team, czy nie, wjazd na EWS jest dość kosztowny, bo wpisowe to aż 150 funtów brytyjskich (325 funtów w przypadku podwójnej rundy), a – jak wiadomo – w tym sporcie opłata startowa nigdy nie jest jedynym i najdroższym punktem budżetu.
Podsumowując, aby ścigać się w Enduro World Series, zawodnicy muszą należeć do oficjalnego teamu EWS lub posiadać niezbędne punkty kwalifikacyjne. Niezakwalifikowanym pozostają tylko wyścigi EWS100 (100% trasy EWS) i EWS80 (80% trasy EWS) oraz Qualifiery. Aktualnie pobocznych wydarzeń jest ponad 80 w 35 krajach. W Polsce w tym sezonie mieliśmy jeden wyścig sygnowany logiem EWS i odbył się on w Bielsku-Białej (28 sierpnia 2021 r.). Kalendarz wszystkich Qualifierów dostępny jest na oficjalnej stronie Enduro World Series i można się tam przekonać, że jest ich sporo, także u naszych południowych sąsiadów.
Wyścigi EWS80 & EWS100
Główne zawody Enduro World Series są obecnie dostępne tylko poprzez prekwalifikacje. To oznacza, że tylko osoby, które uzbierały odpowiednią liczbę punktów w zawodach kwalifikacyjnych, kontynentalnych lub głównych, mogą wziąć udział w głównej serii.
Wyścig EWS100 to pełen dystans i te same odcinki co główny wyścig, ale nie trzeba być prekwalifikowanym, by wziąć w nim udział. Wystarczy tylko licencja narodowej federacji oraz licencja EWS. Format jest nieco luźniejszy i godziny startów na odcinkach specjalnych są tylko sugerowane, aby uniknąć zatorów na bramkach startowych.
Z kolei wyścig EWS80 był wcześniej znany jako Challenger. Oferuje 80% trasy głównego wyścigu i ten sam format rywalizacji co EWS100. Obydwie imprezy odbywają się w trakcie weekendu głównej serii EWS i pomyślane zostały tak, aby wszyscy wyciągnęli maksimum z rywalizacji.
