Gra pozorów

Najtragiczniejszym w skutkach wydarzeniem, które wywołało najgorętszą dyskusję o bezpieczeństwie kolarzy, był wypadek Fabio Jakobsena na finiszu 1. etapu Tour de Pologne w 2020 roku. Na wiodącej lekko w dół alei Korfantego w Katowicach, zwanej powszechnie z emfazą „świątynią sprintu”, rozpędzeni do blisko 80 km/h kolarze walczyli o pierwsze po prawie czteromiesięcznej przerwie zwycięstwo w worldtourowej imprezie.
Jakobsen próbował znaleźć odrobinę przestrzeni do wyprzedzenia Dylana Groenewegena, atakując go z prawej strony, tuż obok barierek. Kolarz Jumbo-Visma, broniąc się przed atakiem, zmienił tor jazdy, zajeżdżając Jakobsenowi drogę. Ten wpadł na barierki, które pod jego ciężarem rozpadły się, jakby były zrobione z zapałek. Holender uderzył jeszcze w stojącego na linii mety sędziego.
Skala obrażeń Jakobsena, który przez kilka dni był przez lekarzy utrzymywany w stanie śpiączki farmakologicznej, była przerażająca. Zawodnik przez kilka miesięcy dochodził do siebie, przechodząc w tym czasie liczne operacje rekonstrukcji potrzaskanej szczęki. Groenewegena, którego niemal natychmiast uznano za głównego sprawcę nieszczęścia, UCI zawiesiła na dziewięć miesięcy, choć część środowiska kolarskiego domagała się wręcz wykluczenia go ze sportu. Patrick Lefevere, szef Deceuninck-Quick Step, w którego barwach jeździ poszkodowany Jakobsen, zapowiedział wniesienie wobec sprawcy sprawy karnej. W katowickiej prokuraturze wciąż toczy się postępowanie, którego celem jest ustalenie przyczyn zdarzenia.
W trwającym od sierpnia i wciąż przedłużanym śledztwie (na razie do maja br.) 
przedmiotem dochodzenia są m.in. obowiązujące przepisy UCI i zgodność z nimi działań organizatora wyścigu. I chociaż dotąd nikomu ni...