Słodko-gorzki 2022

Miało już być normalnie. Po dwóch latach pandemicznej zawieruchy wiele wskazywało na to, że szosowy sezon 2022 będzie taki, jakie pamiętaliśmy sprzed 2020 roku. Co prawda, dmuchający na zimne Australijczycy na wszelki wypadek odwołali inaugurujące zwykle kolarski rok wyścigi na antypodach, nie odbył się również zyskujący w minionych latach argentyński wyścig dookoła prowincji San Juan, ale poza tymi i paroma innymi wyjątkami kolarski kalendarz przypominał to, do czego kibice zdążyli już przywyknąć. Nawet terminy się w miarę zgadzały, chociaż po jesiennej edycji Paryż – Roubaix w poprzednim roku nie brakowało entuzjastów pozostawienia wyścigu w tej części kalendarza na dłużej.

Foto: A.S.O. Pauline Ballet

Tegoroczne, klasycznie wiosenne już Paryż – Roubaix należało do Dylana van Baarle (Ineos Grenadiers). 

Wydawało się, że z COVID-19 nauczyliśmy się już żyć, a wpływ koronawirusa na sport będzie już niewielki. Niestety, choroba wciąż dawała o sobie znać, uderzając często tam, gdzie najmniej się jej spodziewaliśmy – w zawodników.

Czasem słońce, częściej deszcz

Jednym z nich był Michał Kwiatkowski, który z powodu infekcji późno rozpoczął przygotowania do sezonu, co dało o sobie znać podczas pierwszych wyścigów. Do najlepszej formy wracał, co prawda, szybko, dobrze się prezentując w monumencie Mediolan – San Remo, który ukończył w czołowej grupie. A potem, nieoczekiwanie dla wszystkich, w tym trochę dla samego siebie, wygrał po raz drugi w karierze wyścig Amstel Gold Race.

Jak się później okazało, sukces Kwiatkowskiego, który na finiszu pokonał Francuza Benoit Cosnefroy’a o osławiony „błysk szprychy”, pozostał do końca roku jedynym polskim sukcesem w World Tourze.

I kiedy wszystko w...