Tak zasiane ziarenko kiełkowało we mnie przez ponad 5 lat, a amortyzator w tym czasie zmieniłem pewnie pięć razy. Przyszedł czas, kiedy ludzie nie wychodzili z domów, a zawody były odwoływane. Trans Nomad też zniknął z kalendarza. Wody w Wiśle upłynęło sporo, ale w końcu w 2023 r. powrócił i załapałem się na listę startujących. Jeszcze w poprzednim roku po ukończeniu Trans Madery zacząłem szukać kolejnego startowego celu, który będzie nietuzinkowy i choć trochę egzotyczny. Może z tą egzotyką trochę przesadziłem, bo niby gdzie egzotyka w Hiszpanii? Mimo wszystko jednak nie są to góry, które Polacy (zwłaszcza na rowerach) często odwiedzają. Organizator zapowiadał czterodniowy wyścig z dzienną deniwelacją rzędu 3000 m w pionie, co prawda z korby miało być tych metrów mniej, ale jakby ktoś jeszcze nie wiedział – zjazdy też męczą.
Dystans 2500 km, dzielący nas od Benasque, gdzie zaczynała się impreza, rozłożyliśmy na 2 dni, zaliczając po drodze wspaniały zachód i wschód słońca w San Remo. Następnego dnia po przyjeździe zrobiliśmy rundkę zapoznawczą – 35 km i 1400 m w pionie. Przywitała nas piękna pogoda i góry, które od pierwszego wejrzenia nas zauroczyły, więc podjazdy wchodziły jak złoto.
Dzień „zerowy” zawodów był przeznaczony na zakwaterowanie, odebranie pakietów startowych, przygotowanie rowerów po podróży, kolację powitalną i briefing, na którym dowiedzieliśmy się o najważniejszych zasadach, według których mieliśmy rywalizować przez następne dni. Poznaliśmy też w końcu trasę zawodów. Odcinki były tajemnicą do samego końca, by nikt (przynajmniej w teorii) nie mógł trenować przed zawodami.
Trans Nomad 2023
A może tak rzucić wszystko i wyjechać w… Pireneje? Taka myśl z niepokojącą regularnością cisnęła mi się do głowy, odkąd od znajomego usłyszałem o Trans Nomad. Zamiast kupić sobie nowy amortyzator, jedź na ten wyścig – stwierdził.
Jak uzyskać dostęp? Wystarczy, że założysz bezpłatne konto lub zalogujesz się.
Czeka na Ciebie pakiet inspirujących materiałow pokazowych.
Załóż bezpłatne konto
Zaloguj się
