Planujesz w tym roku przejechać legendarne Festive 500, czyli 500 kilometrów w czasie od Wigilii Bożego Narodzenia do Sylwestra? A może dojeżdżasz rowerem do pracy i nie zamierzasz z tego rezygnować mimo trochę gorszej aury? Jazda na rowerze to nie tylko sport, lecz dla wielu także styl życia i forma codziennego transportu. Niezależnie od tego, czy jesteś pasjonatem kolarstwa szosowego, MTB, gravelowego, czy też po prostu korzystasz z roweru jako środka transportu po mieście, zima zawsze stanowi szczególne wyzwanie.
Autor: Anna Tkocz
Inżynier, anglista, kiedyś kolarz-ścigant z tytułami Mistrzyni Polski XC i CX, teraz bardziej kolarz-włóczykij z 10 tysiącami kilometrów rocznie. Hejterka płaskiego. Autorka bloga 25x7 i fotograf. Pisze od zawsze. Do niedawna koordynator modeli 3D elektrowni, później redaktor i tester w Bike oraz redaktor naczelna Tour, teraz stały pracownik redakcji bikeBoard.
Nie przepadam za klarowaniem jakichkolwiek kwestii laikowi. W sprawach rowerów i kolarstwa mentalnie nie potrafię już wrócić do stadium nic niewiedzenia – to nie pycha, bardziej słaba pamięć i naturalna skłonność mózgu do nieutrwalania spraw, które nie są istotne dla przetrwania. Jeśli skompletowałeś już swój zestaw zimowych rowerowych ciuchów, nie musisz pamiętać, jak to było, gdy na Twoją zimową garderobę składały się kalesony, dżinsy i katana z futerkiem. Jaki zakup wtedy jest najważniejszy? Wygodne, ciepłe spodnie, nieprzewiewne rękawiczki? Trudno odpowiedzieć jednoznacznie i nie zaliczyć wtopy w niesprzyjających okolicznościach.
Telewizja, internet czy własny rower i pot? Tej jesieni jest co robić, zarówno w słoneczne, jak i deszczowe soboty i niedziele, a także bez względu na pogodę, za to z dużym „wkładem własnym”.
„Car back” obok „car up” to odpowiedniki naszego „auto” krzyczanego w peletonie. Trek Carback natomiast to urządzenie, które podczas samotnej jazdy zastępuje kolegę ostrzegającego przed zbliżającym się od tyłu samochodem.
Czy w dobie rowerów ścieżkowych z dużym skokiem na jednym biegunie i gravelami na drugim, prawdziwy hardtail do prawdziwego cross-country potrafi się jeszcze obronić, stając między tymi dwoma nacierającymi na niego i próbującymi zastąpić go kategoriami? To oczywiście źle postawione pytanie, gdyż dopóki istnieje konkurencja XCO, XCC czy XCM, lekka, ekstremalnie wydajna cross-countrówka ciągle będzie rowerem pożądanym. Jednak co takiego oferuje hardtail, czego nie dają dwie wymienione wcześniej kategorie rowerów, by chcieć go mieć? Postaramy się odpowiedzieć na podstawie bardzo szerokiej gamy Procalibrów od Treka.
Maj to moment, gdy w głowie zaczyna błąkać się myśl w stylu: „Rzepak kwitnie. Zaraz święta i koniec roku”. U mnie zwykle, jako że pracuję w rowerowych mediach, na papier wylewa się coś na kształt: „Giro leci. Zaraz Tour, Vuelta i koniec sezonu, więc carpe diem!”. W tym roku rzepak jednak bardzo się pospieszył, przekopał wczesnosezonowy porządek, Kasia Niewiadoma wygrała Walońską Strzałę, a mnie się odechciało jeździć. Nie z powodu Kasi oczywiście. Odechciało mi się jeździć, ponieważ przestałam jeździć po swojemu.
Prezent dla dziecka w postaci roweru jest nie tylko symbolem przejścia do nowego etapu samodzielności, lecz także inwestycją w zdrowy i aktywny styl życia. Rower otwiera przed młodymi użytkownikami drzwi do przygód, poznawania otaczającego świata i budowania silnych, pozytywnych wspomnień. Jazda na rowerze jest doskonałym sposobem na rozwijanie koordynacji ruchowej, równowagi oraz wytrzymałości fizycznej, co jest kluczowe dla prawidłowego rozwoju fizycznego dziecka. Ponadto rower daje dziecku poczucie niezależności i odpowiedzialności, uczy zarządzania ryzykiem oraz podejmowania decyzji.
Odpalam Instagram. W pierwszym wyświetlonym poście Michał Kwiatkowski, z Pinarello na ramieniu, biegnie w śliskim błocie między pomarańczowymi siatkami rozpiętymi wzdłuż trasy Owocowego Przełaju. „NYC Marathon to była bułka z masłem” – pisze. Istotnie, na początku listopada Michał wraz z żoną Agatą kończą Nowojorski Maraton, parę dni później biegnie w Biegu Niepodległości w Warszawie. Co on? Nudzi mu się? Kolarze przecież nie biegają!
Szum klimatyzatorów pompujących wibrująco zimne powietrze wprost w rozpaloną pustynię przypomina nam, gdzie jesteśmy. Bezpiecznie oddzieleni od słońca płóciennym zadaszeniem delektujemy się bezkofeinowym latte na sojowym mleku i pochłaniamy drugi kawałek carrot cake’a. Zimna bryza raz na jakiś czas owiewa nasze plecy, po czym znika, pozwalając wrzącemu powietrzu zaopiekować się naszą gęsią skórką. To idealnie oddaje bogactwo Arabii Saudyjskiej: tu wszystko jest możliwe. Bez względu na koszty, zdrowy rozsądek czy koncepcję zrównoważonego rozwoju – dla przeciętnego Europejczyka to obraz niepokojąco ekscytujący.